Beata Tyszkiewicz

Najelegantsza polska aktorka, kobieta z wielką klasą i ulubienica widzów. W sumie wystąpiła w ponad stu filmach. Skąd pochodzi Beata Tyszkiewicz i jak rozwijała się jej kariera?

Dzieciństwo

Beata Tyszkiewicz urodziła się 14 sierpnia 1938 r. w pałacu w Wilanowie. Jej rodzice, Krzysztof Maria Tyszkiewicz i Barbara Rechowicz, wywodzili się z arystokracji herbu Leliwa. Rodzice aktorki rozstali się podczas II wojny światowej. Beata Tyszkiewicz wraz z matką i młodszym bratem zamieszkała w Jeleniej Górze, a ojciec wyemigrował i osiadł w Anglii. Tam założył nową rodzinę. Beata Tyszkiewicz nie miała łatwego życia w PRL. Mieszkała w bardzo skromnych warunkach, bez łazienki i łóżka. Ze względu na pochodzenie nie chciano przyjąć jej do gimnazjum. Z liceum wyrzucono ją, bo „porządne dziewczyny nie grają w filmach”. Niepokorną dziewczynę przyjęły do siebie siostry niepokalanki i to u nich ukończyła edukację. Tyszkiewicz dostała się do szkoły teatralnej, ale została z niej wyrzucona na drugim roku. Wówczas studentom nie wolno było występować, a ona od początku chciała zarabiać pieniądze i być niezależna. Uprawnienia aktorskie przyznano jej w 1973 r. na podstawie dorobku artystycznego.

Debiut

Tyszkiewicz postawiła pierwsze kroki w filmie już jako licealistka, gdy wybrano ją do roli Klary w ekranizacji dramatu „Zemsta” Aleksandra Fredry. Za tą rolą przyszły kolejne: we „Wspólnym pokoju” (1959), „Historii żółtej ciżemki” (1961), „Dziś w nocy umrze miasto” (1961) i przede wszystkim w „Rękopisie znalezionym w Saragossie” (1965).

Zdobycie popularności

Arystokratyczna uroda Tyszkiewicz zapewniła jej wiele ról kostiumowych. Często grała postaci z wyższych sfer: Marię Walewską w „Marysi i Napoleonie”, Elżbietę w „Popiołach” i rejentową Holszańską w „Nocach i dniach”. Jej najważniejsze role, które dały jej największą popularność, to Izabela Łęcka w ekranizacji „Lalki” w reżyserii Wojciecha Hasa i Beata we „Wszystko na sprzedaż” – oba filmy pojawiły się na ekranach w 1968 r.

Dalsza kariera

W latach 80. Beata Tyszkiewicz zdecydowała się na kilka ról komediowych we współpracy z Juliuszem Machulskim. Zagrała u niego w „Seksmisji” (1983), „Vabanku II, czyli ripoście” (1984) i „Kingsajzie” (1987). W kolejnych dekadach decydowała się raczej na role drugoplanowe, np. w „Pannie z mokrą głową”, „Niemcach” czy komediach „Zakochani” (2000), „Nie kłam, kochanie” (2007) i „Listach do M.” (2011).Oprócz kariery aktorskiej Beata Tyszkiewicz działała w świecie fotografii i w 1999 r. zorganizowała pierwszy wernisaż autorskich zdjęć. Była również felietonistką „Tele Tygodnia”. Tyszkiewicz jest także autorką kilku książek – autobiograficznej „Nie wszystko na sprzedaż”, wspomnieniowej „Kocha, lubi i żartuje” oraz kucharskiej „Bajaderki”, którą napisała wspólnie z córkami. Jedną z najpopularniejszych kreacji aktorki jest rola jurorki w programach „Taniec z gwiazdami” (2005–2010) i „Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami” (2014–2017). 

Nagrody

Beata Tyszkiewicz została odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Rodzina

Beata Tyszkiewicz miała trzech mężów: Andrzeja Wajdę, Witolda Orzechowskiego i architekta Jacka Padlewskiego. Wszystkie małżeństwa zakończyły się jednak rozstaniem. Ma dwie córki: Karolinę, dziecko Wajdy, która urodziła się tuż przed ich ślubem w 1967, i Wiktorię z małżeństwa z Padlewskim (1977).W 2017 r. Beata Tyszkiewicz przeszła poważny zawał. Od tej pory wycofała się z życia publicznego i rzadko udziela wywiadów. Wiemy, że stan zdrowia ponad osiemdziesięcioletniej aktorki bardzo się pogorszył i kobieta wymaga stałej opieki. Ponoć nie wyklucza powrotu na plan filmowy.