"W Mongolii mam trzy żony"

Bill, powiedz, skąd ty właściwie się wziąłeś?

- Ja? Z Mongolii oczywiście!

A to tam tak dobrze mówią po polsku?

- Nieee, ja nauczyłem się trochę sam, a trochę pomogła mi moja babcia.

Twoja babcia jest Polką?

- Moja babcia też jest z Mongolii i ma już 110 lat. A kiedy była mniejsza, to mieszkała w Polsce i grała w filmie "Potop". To była słynna rola na cały kraj i moje miasto rodzinne.

- Była taka scena, w której grała taką księżniczkę, której nie za bardzo było widać. A później ona leży na ziemi i ma strzałę wbitą w oko... Widać ją aż przez czternaście klatek!

To bardzo dramatyczna rola. No, ale przeżyła?

- Oczywiście! Przecież to był tylko film.

Ale dzięki tej właśnie roli nauczyła cię języka polskiego?

- Tak, ale z wiekiem sama bardzo dużo zapomniała. Moja babcia zna dziś osiem wyrazów w języku polskim. Zna: "Przepraszam", "Do widzenia", "Dziękuję", "Dobranoc", "Daj mi jedzenie", "Gdzie jest toaleta?", "Ałua" i... chyba to wszystko. Ale od małego mówiła mi, jak tu jest fajnie i zresztą nie tak dawno mnie odwiedziła.

To teraz z babcią chodzisz na imprezy zamiast z dziewczyną?

- Nie, tylko jeden raz... Ale zobaczymy w sumie.

Wybacz, że pytam, ale masz jakąś polską dziewczynę?

- Mam Dodę tutaj. A w Mongolii mam trzy żony.

I tak po prostu te trzy żony wypuściły cię w ręce samej królowej Dody?

- Tak, bo moje żony na co dzień mają co robić. Muszą sprzątać jurtę, orać pole, doglądać jaki i nie mogą za dużo myśleć i martwić się, tylko czekać na mnie. No, jak to zwykle robią żony.

To dziewczyny mają jeszcze u ciebie szanse?

- No tak. Doda ma. To ciekawa przyszłość rysuje się przed naszą królową...

A inne, nie tak inteligentne, bardziej zwyczajne dziewczyny?

- Ja lubię je wszystkie i one chyba też mnie lubią, bo często się przytulają.

Jak ty to robisz, że one wszystkie za tobą szaleją? Masz na to jakiś sposób?

- A to nie widziałem, że aż tak szaleją... W moim przypadku wystarczy się uśmiechnąć. I potem co chwilę znajduje się taka, co chce ze mną wyjechać do mojej jurty. Tylko ja zawsze długo szukam swój paszport, a one w końcu nie przychodzą na dworzec.

---

 MWMedia

---

A tak w ogóle dobrze się czujesz w naszym kraju?

- Bardzo dobrze. Na razie poznaję ludzi. Lubię się do nich przytulać.

Przyjechałeś na casting do programu Szymona Majewskiego, wygrałeś i szturmem zdobyłeś sympatię widzów. A teraz okazuje się, że możesz zagrozić samemu Szymonowi. Ponoć główny prowadzący zazdrości ci popularności i boi się, że wygryziesz go z programu.

- Tak? Niee... Szymon nie potrzebuje popularności.

A myślałeś o tym, by poprowadzić swój autorski program, albo zapowiadać poważne wiadomości?

- Mam milion pomysłów. Może kiedyś.

Umiesz tańczyć? Mówi się, że być może zatańczysz w "Tańcu z Gwiazdami".

- No, kiedyś tańczyłem taniec jaka. Ale bardzo bym chciał zatańczyć z Pirógiem i hmm... może z Maserakiem lub innym Kochankiem.

A sam jesteś bardziej aktorem czy dziennikarzem?

- Ja po prostu mam talent. Właśnie ostatnio pytałem pana Deląga, jak zostać aktorem, kiedy się nie umie grać. I powiedział mi, że trzeba próbować. Ja myślę, że on wie, co mówi.

A gdy tak śledzisz trudne życie naszych gwiazd, zdarza ci się, że ktoś nie ulegnie twojemu urokowi i po prostu odmówi wywiadu?

- Tak, na przykład Kuba Wojewódzki. On ma duży dystans do siebie.

A właściwie do mnie. A potrafią się te nasze polskie gwiazdy na ciebie obrazić?

- Przyznam, że nie wiem. Ale ja bym chciał z nimi bardzo rozmawiać, a nie się obrażać. Wolę rozmawiać o tym, dlaczego mieliby ochotę się obrażać, bo wtedy zawsze można się poprawić.

Planujesz zostać z nami na stałe, czy wrócisz do swoich zapracowanych żon?

- Jeszcze nie wiem, ale teraz pojadę je na chwilę odwiedzić. Sprawdzę, jak doglądają majątku, czy jest porządek i czy się stęskniły.

To może przywieziesz którąś z nich?

- Zobaczymy. Ale one są ekhm... takie raczej niemedialne...

Rozmawiał Robert Gruszczyński

(nr 25)