Tomasz Ciachorowski opowiedział o trudnej przeszłości

Tomasz Ciachorowski dziś ma pozycję, sławę, sympatię fanów oraz wiele dóbr materialnych, na które sobie zapracował. Okazuje się jednak, że jako dziecko i nastolatek wcale nie miał łatwo. Był wręcz wyśmiewany przez rówieśników!

Tomasz CiachorowskiJarosław AntoniakMWMedia

Tomasz Ciachorowski zadebiutował na ekranie w 2008 roku i od tego czasu jego kariera wciąż się rozwija.

Niebawem będziemy mogli go oglądać w najnowszej edycji programu "Twoja Twarz Brzmi Znajomo", gdzie zaprezentuje się od muzycznej strony.

Aktor zdobył nie tylko uznanie w zawodzie, ale także sympatię fanów, a w szczególności fanek, które niejednokrotnie dały temu wyraz, prawiąc mu komplementy na temat urody.

Mogłoby się wydawać, że jego życie zawsze usłane było różami.

Niestety, w wieku dziecięcym i nastoletnim Tomasz Ciachorowski wcale nie miał łatwo.

Ciachorowski miał nieprzyjemności w szkole

Aktor w rozmowie z naszym reporterem wyznał, że jego rówieśnicy nie oszczędzali go w szkole, a wszystko przez jego osobowość.

Z moją wrażliwością, takim wyglądem nerda i trochę też głosem niższym niż moi rówieśnicy, dokuczano mi w szkole
wyznał, dodając, że nie było to jednak klasyczne nękanie.

Był to dla mnie wtedy duży bagaż, to było coś, z czym sobie nie umiałem do końca poradzić. Nie prosiłem o tę pomoc, ale też nie dostałem pomocy ani od pedagogów, ani od rodziców, którzy pewnie też nie wiedzieli, że coś takiego miało miejsce
powiedział.

Tomasz Ciachorowski Mieszko PiętkaAKPA

Tomasz Ciachorowski wyjaśnił, że kpiny czy przezywanie i szturchnięcia ciągnęły się za nim od podstawówki aż do szkoły średniej. On sam zaś, aby temu zapobiec, próbował się wkupić w łaski, pomagając kolegom w sprawdzianach.

Jak sam jednak przyznał, przykre doświadczenia odbiły się na jego psychice.

Wpłynęło to druzgocąco na moją pewność siebie, wiarę w siebie i poczucie własnej wartości
wyznał nam.

Pomógł mu... teatr

Lekarstwem na wszystko okazało się... aktorstwo!

Wtedy znalazłem jakąś aktywność, która była rekompensatą tych doświadczeń i dla mnie to był teatr, ekspresja na scenie, możliwość uruchomienia w sobie pewnych emocji w takiej amatorskiej grupie teatralnej. To mnie uratowało i ukierunkowało, bo okazało się, że potrafię robić coś, w czym jestem doceniany, co zyskuje uznanie innych i potrafiłem swoje ograniczenia przełamywać i właściwie wciąż je przełamuję
wyznał, dodając, że pozwoliło to mu poczuć się dobrze we własnej skórze.