Rodzina Obłozów mieszkała w małej wsi 60 km od Warszawy. Waldemar był najmłodszy z pięciorga rodzeństwa. Miał niespełna 6 lat, gdy na raka mózgu zmarła jego ukochana mama, Wanda (†41).
- Gdy zostaliśmy bez mamy, zrobiło się źle - wspomina. - Wkrótce zaczął też chorować tata. Brakowało nam nawet suchego chleba...
11-letniego Waldka i jego starszego brata oddano do domu dziecka w Płocku. Mieli tam mieszkać kilka miesięcy, by nadrobić zaległości w nauce i mieć zapewnione posiłki.
Waldemar Obłoza do dziś pamięta, jak w dniu wyjazdu stali we trzech na przystanku autobusowym. - Po raz pierwszy widziałem ojca płaczącego - wspomina. - To był wstrząsający obraz...
Niestety, pobyt w sierocińcu przedłużył się do trzech lat. Aktor pamięta walkę o każdą kanapkę czy łyżkę zupy! Potem trafił do internatu w Ursusie. Często przyjeżdżał do domu, by pomagać w gospodarstwie. Miał 15 lat, gdy jego ojciec zmarł. Na szczęście zdążyli szczerze porozmawiać.
Pan Waldemar wybaczył ojcu to, że oddał go do domu dziecka... - Wierzę, że mama i tata patrzą na mnie z dumą - wyznaje aktor. - Nie mogę się pogodzić, że okrutny los tak szybko ich zabrał...
Zobacz również:
