Jerzy Pilch zmarł w swoim domu w Kielcach w piątkowe popołudnie 29 maja. Od kilku dni skarżył się na problemy z ciśnieniem.
- Do ostatnich chwil życia był świadomy. Był ciepłym, czułym człowiekiem. Kochał życie, nie był samotnikiem, jak próbowano go przedstawiać - powiedziała "Wyborczej" żona pisarza, Kinga.
Pilch urodził w 1952 r. w Wiśle. Nagrodę literacką Nike otrzymał za książkę "Pod mocnym Aniołem". Napisał między innymi "Spis cudzołożnic", "Rozpacz z powodu utraty furmanki", "Tezy o głupocie, piciu i umieraniu", "Marsz Polonia", "Wiele demonów", "Zuzę albo czas oddalenia".
Od lat zmagał się z chorobą Parkinsona. Jego stan w ostatnim czasie pogorszył się do tego stopnia, że poruszał się na wózku inwalidzkim.
Pisał o tym na łamach "Polityki", skarżąc się na los osoby niepełnosprawnej: "Wysokie krawężniki, a i te niskie, ale o ostrym profilu, wystające włazy studzienek kanalizacyjnych, wąskie przejścia, trudne przejazdy przez tory tramwajowe na Marszałkowskiej, szybko zmieniające się światła, wiecznie spieszący w pogoni za własną bezcelowością tłum, schodki do piekarni i sklepu spożywczego pod domem. Słowem - płaszczyzna pod stopami to są pasma nieraz nie do przejścia".
W innym wywiadzie dodał, że "wszedł w parkinsonizm nietypowo, bo nie ze zdrowia, ale z alkoholizmu". W ostatnim czasie nie chciał jednak o tym rozmawiać.
