W rocznicę śmierci brata aktor napisał na profilu na Facebooku: "Osiem lat temu zmarł Marcin Małecki, mój przyrodni brat, znakomity pianista jazzowy. Dziś jego kompozycje w wykonaniu rewelacyjnego tria Paweł Pańta, Krzysztof Dys, Krzysztof Szmańda znalazły się na płycie. I to w jakim towarzystwie! Bach, Beethoven i Chopin. Ale na okładkę załapał się tylko Marcin! Ha! Fuzja jazzu i klasyki. Płyta już kosi najlepsze recenzje. Dziękuję Wam, panowie. Słuchajcie!".
Przyrodnich braci pozornie wiele dzieliło. Spora różnica wieku, odmienne zainteresowania muzyczne. Ale łączyły ich więzy krwi, mieli jednego ojca. Marcin był owocem studenckiego małżeństwa kompozytora Macieja Małeckiego i anglistki Ewy Gieysztor, córki słynnego historyka i wieloletniego dyrektora Zamku Królewskiego - profesora Aleksandra Gieysztora.
"Jego droga życiowa nie była usłana płatkami róż. Odkąd pamiętam, zawsze miał kłopoty ze zdrowiem i musiał pokonywać różnego rodzaju przeciwności losu. Już jako chłopiec był bardzo wrażliwym dzieckiem" - napisał Mikołaj Ł. Lipowski, kolega Marcina, po jego odejściu.
Gdy Maciej Małecki ożenił się z aktorką Anną Seniuk, Marcin bywał częstym gościem w ich domu. Grzegorz wspominał, że to właśnie Marcin wymyślił imię dla jego psa: Kufel.
Bracia nigdy nie wychowywali się razem. Przez pewien czas mieli nawet przerwę w kontaktach. To było w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych, gdy Grzegorz przechodził trudny okres dojrzewania i buntu. Marcin komponował już wtedy jazz, a Grzegorz słuchał punk rocka i zespołu Dezerter, nosił dredy i kolczyk w nosie. Zmienił się radykalnie dopiero pod wpływem studiów w szkole teatralnej.
- Uspokoił się i zaczął przyglądać się otoczeniu, rodzinie. Dojrzał. Mimo dużej różnicy wieku Grzegorz czuł się związany ze starszym bratem. Marcin był dla niego wzorem. Podziwiał go nie tylko za jego muzykę, lecz także za determinację, hart ducha w walce z nieuleczalną chorobą - mówi "Dobremu Tygodniowi" jeden z kolegów aktora.
Marcin jeszcze trzy miesiące przed śmiercią grał koncerty. Gdy nie mógł już występować, w szpitalu zapisywał papier nutowy.
- Bliskim Marcina trudno pogodzić się z jego przedwczesną śmiercią. Ta rana wciąż boli. Po Marcinie została muzyka. Grzegorz, promując ją, czuje, że wypełnia braterski obowiązek wobec zmarłego - dodaje znajomy aktora.
Zobacz również:
***Zobacz więcej materiałów dot. celebrytów
