Była studentką trzeciego roku szkoły teatralnej, gdy dostała etat w krakowskim Teatrze Starym. Kiedy przyszła podpisać umowę, ówczesny dyrektor placówki, Stanisław Radwan, powiedział jej: "Pani Dorotko, jak pani będzie wychodziła za mąż, to niech pani nie zmienia nazwiska, bo jest bardzo plakatowe".
Miłość spadła na nich jak grom z jasnego nieba. Jednak on miał żonę, dzieci.
"Nie byłem w stanie zdobyć się na opuszczenie domu i najbliższych mi osób. Były dramatyczne rozstania i równie dramatyczne powroty" – wspominał Radwan.
Uczucie zawładnęło nim na tyle mocno, że w końcu postawił wszystko na jedną kartę. W czasie wyjazdu z Teatrem Starym do Japonii poprosił Dorotę Segdę o rękę.
Ślub zaplanowali w urzędzie stanu cywilnego na Białym Prądniku, dzielnicy Krakowa.
Był 2001 rok. Świadkami zostali Dorota Pomykała i Zbigniew Preisner.
"Zbierają się goście, Państwa Młodych nie ma! Piętnaście minut. Dwadzieścia minut. Nie ma! Pani urzędnik zaprasza do podpisania dokumentów, omyłkowo biorąc nas, świadków, za parę" – wspominał Preisner.
Próbował udobruchać zdenerwowaną urzędniczkę. Wreszcie zziajani wpadli Dorota i Stanisław.
"W spodniach od fraka Stasia mole wygryzły dziury, no wiesz, w newralgicznym miejscu. Miałam tylko białe nici, więc czarna pasta... i cerowanie!" – tłumaczyła się przyjacielowi Dorota.
Nikt nie zauważył wpadki, spodnie wyglądały jak nowe.
Zobacz również:
