To było największe przedsięwzięcie w dotychczasowej historii tureckiej kinematografii. Do produkcji "Wspaniałego stulecia" wybudowano i wyposażono 23 komnaty, wierne kopie pomieszczeń znajdujących się w pięciu sułtańskich pałacach, w tym w najsłynniejszym Pałacu Topkapi w Istambule. W tych olśniewających przepychem wnętrzach, a także w plenerach zdjęcia robiło 250 kamerzystów.
Ale największy zachwyt widzów wzbudzały stroje bohaterów. Pracowało nad nimi 25 kostiumologów, którzy zaprojektowali i wykonali 5 tysięcy kreacji, często z unikalnych tkanin wyszukiwanych w tradycyjnych sklepach. - Na każdy turban potrzeba minimum 7 metrów materiału, a zdarzały się i takie z 35 metrów - mówiła jedna z krawcowych. W sumie wykonano aż 4 tysiące turbanów i podobną liczbę diademów.
Biżuteria ze "Wspaniałego stulecia" stała się nie tylko w Turcji hitem. Tysiące kobiet chciały paradować w takim naszyjniku ze złota, rubinów i diamentów, jaki Sulejman podarował Hürrem, albo nosić jej słynny pierścień. Kopie naszyjników, bransoletek, pierścionków, kolczyków i szpilek noszonych przez kobiety z dworu sułtana stały się tak poszukiwane, że wyrósł cały przemysł zdobniczy zajmujący się zaspokajaniem tych potrzeb.
Także w Polsce wystarczy wejść na internetowy serwis aukcyjny, by przebierać w osmańskich kosztownościach. Dla potrzeb serialu wyprodukowano biżuterię wartą w sumie 21 milionów euro. Projektowało ją 23 jubilerów, a złoto, diamenty czy rubiny były jak najbardziej prawdziwe. Noszące te cuda aktorki były nieustannie wodzone na pokuszenie. - Kilka razy byłam bliska kradzieży. Miałam straszną ochotę schować chyłkiem jakieś cudo i zabrać do domu - śmiała się Selma Ergeç, grająca sułtankę Hatice.
Ale kto by pomyślał, że w tej wielkiej tureckiej superprodukcji brali udział także Polacy. Przed kręceniem bitwy pod Mohaczem tureccy filmowcy stwierdzili, że nie mają zbyt wielkich tradycji batalistycznych i sami sobie nie poradzą. Ściągnęli posiłki z zagranicy. Wśród zaciężnych znalazł się Mateusz Gieryn, konsultant i właściciel firmy 4Horses Consulting. W Turcji kierował grupą uczącą aktorów jazdy konnej i przygotowywaniem wierzchowców do scen bitewnych.
Wśród uczniów naszego rodaka byli między innymi Halit Ergenç (Sulejman) i Okan Yalabik (Ibrahim Pasza). - To właśnie z Okanem było najwięcej problemów - stwierdził. Przydarzyła mu się bardzo groźna kontuzja. Podczas galopady spadł z konia. Wprawdzie dość szybko się pozbierał i dokończył zadanie, ale potem okazało się, że ma złamane żebro. W następnych scenach, już w pałacu, prezentował się bardzo dostojnie z prostego powodu - był mocno usztywniony sporym gorsetem i każdy ruch sprawiał mu ból.
Nie tylko Okan Yalabik mocował się z końmi. - Aktor, który początkowo wcielał się w giermka węgierskiego króla Ludwika II, miał zaplanowane sporo scen jeździeckich. Wcześniej skłamał w swoim życiorysie, że świetnie jeździ konno, w związku z czym produkcja zrezygnowała z pomysłu wysłania go na moje lekcje - opowiadał pan Mateusz. Ale szybko okazało się, że aktor nie tylko nie ma pojęcia o hippice, ale w dodatku wręcz panicznie boi się koni. Nie było nawet mowy o tym, żeby wystąpił w zaplanowanych w scenariuszu scenach.
- Produkcja pilnie potrzebowała kogoś, kto potrafi jeździć konno i mógłby zagrać w tej scenie - z propozycją zwrócono się więc do mnie - mówi Gieryn. I tym sposobem jako jedyny Polak zagrał we "Wspaniałym stuleciu". Na planie bywały sytuacje trudne i dramatyczne, ale nie brakowało też zabawnych. Największym kawalarzem w ekipie był Ozan Güven (Rustem Pasza). Ciągle wymyślał jakieś żarty - zmieniał tekst, robił dziwne miny albo nagle wchodził do komnaty z wielką gaśnicą na ramieniu.
Najczęściej powody do śmiechu miała przez niego Pelin Karahan, grająca żonę Rustema - Mihrimah. - Czasem już mnie te jego żarty złościły, bo przez nie ciągle musieliśmy powtarzać sceny - skarżyła się Pelin. - Ale czy można długo złościć się na kogoś, dzięki komu codziennie jesteś w dobrym humorze?
***
Zobacz więcej materiałów z życia osób znanych
