Po długim okresie intensywnej pracy czas chyba na wypoczynek?
- Jeszcze przez dłuższy czas nie będę mogła sobie pozwolić na wypoczynek z prawdziwego zdarzenia. Na razie plany wakacyjne muszę sobie odłożyć na później, ponieważ lato będę spędzać na różnych planach zdjęciowych.
Między innymi grasz w filmie "Och, Karol", jak minął ci pierwszy dzień na planie?
- Bardzo dobrze! Tak się złożyło, że zaczęliśmy od dość trudnych moich scen z Piotrem Adamczykiem, ale oboje sobie dzielnie z tym poradziliśmy (śmiech). Na razie nie mogę za wiele zdradzać, ale jedno powiem - atmosfera jest bardzo przyjemna.
Ale chyba możesz już coś więcej powiedzieć o swojej bohaterce?
- Ma na imię Ada i jest kelnerką. Jest ostatnią na liście podbojów tytułowego Karola... Adrianna pojawia się w momencie, kiedy cała prawda o związkach Karola wychodzi na jaw. Gdy główny bohater ma już dosyć wszystkich kobiet, z którymi się wiązał. Nowa dziewczyna ma być jego wybawieniem i lekiem na całe zło. Karol snuje z nią ciekawe plany na przyszłość...
Z pracy przenieśmy się znów bliżej wakacji. Trafił ci się wyjazd, który potoczył się inaczej niż zakładałaś?
- Pamiętam jak pojechaliśmy z mężem do Chin i zastaliśmy strasznie brzydką pogodę. Nie dało się nic zwiedzać. Lało jak z cebra i co tu w takiej sytuacji robić? Byliśmy kompletnie tym zaskoczeni, ale przecież nie zrezygnujemy z wyprawy! I tak od zera zorganizowaliśmy sobie wylot i zwiedzanie Kambodży. Mieliśmy z tym trochę nerwów, ale największą radością i satysfakcją było to, że szybko udało nam się zupełnie zmienić plany i miejsce pobytu. I trzeba przyznać, że później takie zwroty akcji wspomina się najmilej i z uśmiechem.
Rozczarowałaś się kiedyś miejscem, w które się udałaś?
- Nie, ponieważ ja się nie nastawiam i przyjmuję wszystko z dobrodziejstwem inwentarza (śmiech). Nigdy nie staram się wyobrazić sobie w jakiś niesamowity sposób miejsca, do którego jadę. Oczywiście czytam przewodniki, jestem zorientowana, ale jestem też otwarta na kraj i kulturę, do której podróżuję.
Eksperymentujesz z kuchnią w miejscu w którym jesteś?
- W granicach rozsądku. Ale tak i najważniejsze jest dla mnie spróbować kuchni wykonywanej przez tubylców dla tubylców. Tylko wtedy można zasmakować prawdziwych miejscowych potraw.
A co najbardziej ekstremalnego zdarzyło ci się zjeść?
- Nie jadłam robaków, nie zjadłam również psa, który był serwowany w Chinach, ani ropuchy. Nie jestem tak ekstremalna (śmiech). Natomiast zdarzyło mi się zjeść kangura, krokodyla i zebrę.
Ich smak można porównać do jakiegoś znanego nam mięsa?
- Kangur podobny jest smakowo do dziczyzny. Zebra z kolei to ciężkie, twarde mięso - powiedziałabym że podobne do koniny.
Zawiodłaś się kiedyś potrawą "narodową", daniem firmowym jakiegoś kraju?
- Zdecydowanie pizza smakuje mi dużo bardziej w Polsce niż we Włoszech. Uważam, że w Polsce jest jakoś lepiej doprawiona, soczysta i esencjonalna. We Włoszech pizze które jadłam były suche i mało apetyczne.
Jaki smak kojarzy ci się z beztroskimi wakacjami twojego dzieciństwa?
- Na pewno świeżo wyrywana marchewka z działki mojej babci. Ale też niezapomnianym smakiem lata była dla mnie oranżada sprzedawana w woreczkach. Ówczesny napój bogów (śmiech). Wspominam ten smak do dzisiaj, bo teraz już nigdzie się takiej oranżady nie robi.
Twoja sprawdzona metoda na upał?
- Ciężko powiedzieć, bo ja gdy tylko jest ciepło, to się wystawiam do słońca. Uwielbiam słońce i nie narzekam nigdy, że jest go za dużo. Uważam, że mamy tak krótkie lato, że należy tylko korzystać!
Ale może chociaż lody dla ochłody?
- Bardzo lubię lody z tym, że one nie gaszą pragnienia, a wręcz go rozbudzają. Dlatego lody staram się konsumować wieczorem. Natomiast fantastyczna jest chłodna woda gazowana z cytryną. Oprócz niej nic więcej mi nie trzeba w upalne dni.
Jaki utwór kojarzy ci się z określeniem "letnia piosenka"?
- Formacja Nieżywych Schabuff i "Lato... lato wszędzie!" Jak słyszę ją w radio to już wiem, że na pewno są wakacje (śmiech).
Dziękuję za rozmowę.
Rozmawiała: Joanna Rutkowska
