- Myślę, że mam dobre układy z Górą, mam dobre notowania u Boga. Kilka razy w życiu otrzymałem na to dowody - wyznał Zbigniew Boniek w książce "Boży doping".
Jeden z najlepszych polskich piłkarzy niechętnie opowiada o tym publicznie.
- Zdaję sobie sprawę, że wielu ludzi może to ciekawić, ale nie potrafię się obnosić z tym, że wierzę w Boga. Po prostu, wierzę i koniec, kropka - podsumowuje.
Dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Bydgoszczy. Tata Bońka, były piłkarz Zawiszy i Polonii, rozbudził w małym Zbyszku sportowe pasje.
Nie byli zamożni - rodzice ciężko pracowali, by pociechom niczego nie brakowało. Dbali też o to, żeby dzieci nie zaniedbywały duchowego rozwoju. - W mojej rodzinie wszyscy są praktykującymi katolikami. Charakter,wychowanie,wiara - to wynosi się z domu - podkreśla Zbigniew.
Będąc dzieckiem, służył jako ministrant w pobliskim kościele świętego Wincentego à Paulo. Pech chciał, że niedaleko świątyni znajdował się stadion żużlowy Polonii. Zbyszek dał się uwieść urokowi dwuśladów i zaczął wagarować.
- Kiedy wypełniałem posługi ministranta, a usłyszałem ryk silników i poczułem zapach paliwa, mówiłem księdzu, że muszę wyjść za potrzebą. I nie wracałem do kościoła, bo biegłem na stadion - wspominał w rozmowie z "Rzeczpospolitą".
Piłkarz zdradził, że ojciec po takich ucieczkach dawał mu surowe reprymendy.
Mimo tych dziecięcych grzeszków, z wiarą nigdy nie był na bakier. Jest też przekonany, że Stwórca wybawił go z opresji.
Gdy w 1999 roku wyszedł cało z poważnego wypadku samochodowego, wiedział, że stał się cud. Jechał z Warszawy do Wrocławia, gdzie chciał odwiedzić leżącego w szpitalu przyjaciela - Tomasza Golloba. Nagle jego auto wypadło z drogi.
- Zniosło mnie na pobocze, z piętnaście razy koziołkowałem - relacjonował.
Samochód został doszczętnie rozbity. Boniek trafił do szpitala. Miał pęknięte dwa kręgi szyjne, założono mu kołnierz ortopedyczny. Mimo to ruszył w dalszą podróż,pocieszyć cierpiącego przyjaciela.
- Dopiero gdy zobaczyłem, że jest żywy, wróciłem do Warszawy - mówi.
Piłkarz zapewnia, że czuwała nad nim Opatrzność. - Po tym wszystkim poszedłem do kościoła zapaliłem świeczkę - podsumowuje.
Sportowiec od przeszło czterdziestu lat jest oddany pierwszej miłości. Wiesławę poznał w liceum, cztery lata później jej się oświadczył. - Dzisiaj tak samo się lubimy i kochamy jak wtedy, na samym początku - zapewnia.
Ich przyjaciele są przekonani, że to wierność zasadom Dekalogu spajała ich małżeństwo. - Mój najważniejszy rodzinny hat-trick to dzieci: Karolina, Tomek i Kamila - mówi.
Jest oddanym ojcem i dziadkiem dla trojga wnuków. W czerwcu poprowadził do ołtarza młodszą córkę Kamilę. Ślub odbył się we włoskim kościele San Giorgio al Velabro.
Za czasów pontyfikatu papieża Polaka bliskie relacje wiązały Bońka z Watykanem. - Kilka razy byłem na audiencji u Ojca Świętego, przyjmował mnie prywatnie. Jestem z tego dumny - opowiada.
Gdy grał w piłkę, to w Italii zawsze był kojarzony z Janem Pawłem II.
- Mówiono, że jesteśmy dwoma najbardziej znanymi ludźmi z Polski. Był to dla mnie ogromny zaszczyt, że wymieniano moje nazwisko obok tak wielkiej postaci, jaką jest Papież - wyznaje.
*** Zobacz więcej materiałów:
