Urodziła się 4 maja 1929 roku w Belgii jako Audrey Kathleen Ruston. Jej matka, Ella van Heemstra, była holenderską arystokratką, a ojciec Joseph Ruston (człon Hepburn dołączył do nazwiska, kiedy Audrey była mała) - brytyjskim bankierem.
Małżeństwo nie było udane, w 1935 roku mąż porzucił żonę. "Było to najbardziej traumatyczne wydarzenie w moim życiu" - wspominała po latach aktorka. "Pamiętam reakcję matki... twarz zalaną łzami...".
Czytaj dalej na następnej stronie
Gdy wybuchła II wojna światowa, wyjechały z Wielkiej Brytanii do rodzinnego majątku w Holandii, która miała zostać neutralna. Jednak Niemcy zajęli kraj w 1940 roku.
Ze strachu matka zmieniła córce nazwisko na mniej brytyjskie: Edda van Hemstra. Do tego zakazała mówić po angielsku i kazała intensywnie uczyć się holenderskiego.
Audrey wiedziała, że jej ojciec został uwięziony najpierw w Londynie, a później w obozie na wyspie Man, ale wtedy nie mogła zrozumieć, dlaczego...
Czytaj dalej na następnej stronie
W czasie wojny zaczęła się uczyć tańca. Podczas potajemnych występów w przedstawieniach teatralnych i baletowych zbierała pieniądze na jedzenie. A gdy nie było już co jeść, nie miała siły tańczyć. Matka kazała jej pić dużo wody, żeby miała wrażenie sytości.
Kiedy siły ją opuściły i nie potrafiła już stać, spędzała całe dnie w łóżku z książką, próbując w ten sposób odsunąć od siebie obsesyjne myśli o jedzeniu.
W ostatnich miesiącach wojny miała 16 lat, niecałe 150 wzrostu, ważyła 40 kg. Cierpiała na astmę, żółtaczkę i inne choroby spowodowane niedożywieniem, w tym ostrą anemię i niebezpieczne dla życia obrzęki.
Czytaj dalej na następnej stronie
Po wojnie, już jako Audrey Hepburn (pierwszy człon nazwiska usunęła), marzyła o zostaniu baletnicą, lecz jej organizm był zbyt wycieńczony wojną, chorobami i niedożywieniem.
Wraz z matką zamieszkały w Londynie. Baronessa przyjęła posadę sprzątaczki - również jej córka próbowała zarobić na swoje utrzymanie.
Była modelką, urzędniczką, sekretarką, otrzymywała także pierwsze propozycje filmowe. Początkowo nie były to ambitne role, ale już w 1954 roku otrzymała Oscara za rolę w "Rzymskich wakacjach".
Zaś najsłynniejszym jej filmem jest "Śniadanie u Tiffany’ego" z 1961 roku.
Czytaj dalej na następnej stronie
Gdy była już wielką gwiazdą, dzięki Czerwonemu Krzyżowi w Dublinie po 25 latach rozłąki odnalazła ojca. Dopiero wówczas dowiedziała się strasznej prawdy o jego wojennych losach.
Joheph Ruston w latach 30. ubiegłego wieku był faszystą. Od 1935 roku działał w Brytyjskiej Unii Faszystów.
Podczas pobytu w 1935 roku w Monachium razem z żoną zjadł nawet obiad z Adolfem Hitlerem.
Po wybuchu II wojny światowej został aresztowany podobnie jak inni angielscy faszyści...
Czytaj dalej na następnej stronie
Relacji Josepha z córką nie udało się już odbudować, ale Audrey przebaczyła ojcu i pomagała mu finansowo aż do śmierci.
Sama była już wtedy matką, a więc spełniła swoje największe życiowe marzenie. W 1960 roku urodziła syna Seana, którego ojcem był amerykański aktor Mel Ferrer.
Zanim doczekała się dziecka, dwa razy poroniła. Dlatego gdy znów zaszła w ciążę, zrobiła sobie rok przerwy w pracy.
Czytaj dalej na następnej stronie
Mąż nie zniósł życia w cieniu sławnej żony. W 1967 roku, po 12 latach małżeństwa, rozwiedli się.
Rok później aktorka myślała, że znalazła szczęście u boku włoskiego psychiatry, Andre Dottiego, z którym miała drugiego syna Lukę (ur. w 1970 roku).
Ale ciągłe zdrady męża sprawiły, że już 3 lata później byli rozwiedzeni.
Czytaj dalej na następnej stronie
Ostatnie lata życia spędziła z duńskim aktorem Robertem Woldersem.
W 1992 roku zdiagnozowano u niej raka okrężnicy.
Zmarła 20 stycznia 1993 roku w swoim domu w Tolochenaz, w Szwajcarii. Miała wtedy 64 lata.
